Το θαύμα του Τσέρνομπιλ. Η Εκκλησία του Προφήτη Ηλία στο Τσέρνομπιλ

Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2012

Το θαύμα του Τσέρνομπιλ. Η Εκκλησία του Προφήτη Ηλία στο Τσέρνομπιλ

Σημείωση Επιστήμης: Υπάρχουν θαύματα; Να μια καλή ευκαιρία για διάλογο.. Πίστη και επιστήμη. Είναι συνηθισμένο σημείο τριβής που προκαλούσε και προκαλεί έντονες συζητήσεις. Ελπίζουμε να υπάρξει έγκυρη αμφισβήτηση και όχι εικασίες του στύλ "..δεν το πιστεύω". Στο παρελθόν υπάρχουν παρόμοιες αναφορές απίστευτων θαυμάτων που συνήθως δεν ερευνώνται εξαιτίας του σύγχρονου επιστημονικού ιερατείου. 


Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της μοναχής που διασώθηκε στη Χιροσίμα όταν έπεσε η ατομική βόμβα. Επίσης έχουν γίνει αρκετά πειράματα για τη δύναμη των συμβόλων. Ίσως αναφερθούμε σε αυτά σε επόμενο άρθρο.


Η μόνη ανοικτή εκκλησία στη ζώνη του Τσερνομπίλ σημειώνει το ελάχιστο επίπεδο ακτινοβολίας!

Κίεβο, 20 Απριλίου, Interfax - Κατά τη διάρκεια 25 ετών από την ημερομηνία του ατυχήματος του Τσερνομπίλ, το επίπεδο ακτινοβολίας στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία, τη μόνη εκκλησία που λειτουργεί στη ζώνη αποκλεισμού, ήταν αρκετά κάτω από το επίπεδο ολόκληρης της περιοχής, δηλώνουν εκκαθαριστές του δυστυχήματος του Τσερνομπίλ.
«Ακόμα και στις πιο δύσκολες ημέρες του 1986, η γύρω περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία ήταν καθαρή (από την ακτινοβολία - IF), χωρίς να χρειάζεται να αναφέρω ότι η ίδια η εκκλησία ήταν επίσης καθαρή», είπε ο πρόεδρος της Ουκρανικής Ένωσης Τσερνομπίλ, Γιούρι Ανδρέγεφ σε μια τηλεσυνδιάσκεψη Κιέβου - Μόσχας την Τετάρτη.

Τώρα η περιοχή δίπλα στην εκκλησία βρίσκεται στο βασικό επίπεδο των 6 μικροραίντγκεν ανά ώρα (microroentgen/h) συγκριτικά με τα 18 στο Κίεβο.
O Andreyev είπε επίσης ότι πολλοί εκκαθαριστές της καταστροφής ήταν άθεοι.
«Αρχίσαμε να πιστεύουμε αργότερα, μετά που παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους εξελίξεις, οι οποίες μπορούν να εξηγηθούν μόνο σαν θέλημα Θεού», λέει.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον ίδιο, λίγα δευτερόλεπτα μετά την έκρηξη στην τέταρτη (4η) μονάδα του Τσερνομπίλ ΡΡ, το σύννεφο που περιείχε σωματίδια ουρανίου άρχισε να κινείται προς την κατεύθυνση της Pripyat, μιας πόλης που βρίσκεται περίπου 1.800 μέτρα από το εργοστάσιο.
Υπήρχε ένα πεύκο στο δρόμο του (εμφανίζεται σε ένα πολύ γνωστό εικόνισμα του Σωτήρα του Τσερνομπίλ).
«Το σύννεφο σταμάτησε κοντά σ’ αυτό το πεύκο, χωρίζεται σε δύο μέρη από κάποιον άγνωστο λόγο και συνέχισε να κινείται προς την αριστερή και δεξιά πλευρά της πόλης, αντί να καλύπτει τις κατοικημένες περιοχές της (που ήταν ίσια μπροστά). Το επίπεδο ακτινοβολίας σε περιοχές μόλυνσης ήταν τέσσερα ή πέντε roentgen ανά ώρα, και η πόλη παρουσίαζε μόνο μισό χιλιοστό του ραίντγκεν (0,5 milliroentgen)», (χιλιάδες φορές λιγότερο) δήλωσε ο Αντρέγιεφ.

Το πεύκο, αριστερά, στο οποίο σταμάτησε το ραδιενεργό σύννεφο και χωρίστηκε, έχει τα χονδρά κλωνάρια του σε σχήμα σταυρού. Είναι γνωστό και από τη Γερμανική κατοχή της Ουκρανίας, γιατί εκεί είχαν κρεμάσει οι Γερμανοί πολλούς πατριώτες και αποτελεί μνημείο.

Δεξιά η εικόνα του Σωτήρος Χριστού του Chernobyl:
Η Παναγία και ο αρχάγγελος Μιχαήλ στο πλάϊ του Χριστού.

Κάτω το δένδρο, τα θύματα στα λευκά, και οι εργαζόμενοι που με αυτοθυσία σταμάτησαν τη διαρροή. Το αστέρι που πέφτει υπενθυμίζει την αναφορά του γεγονότος στην Αποκάλυψη.
Ο γέροντας Παΐσιος (+1994) είχε πει σχετικά: «Εκεί, στην Αποκάλυψη, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει, ότι είδε αστέρα μέγα καιόμενο να πέφτει από τον ουρανό, μολύνοντας, πικραίνοντας, και δηλητηριάζοντας θανάσιμα τα νερά και τις πηγές των υδάτων...

Και το όνομα του αστέρος Άψινθος! (Ουκρανικά Τσέρνομπιλ)!»...

πηγη :  http://eleftheri-epistimi.blogspot.com/
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου...

Avoid Cancer Tips

My lovely friend Maggie Gee has passed on an article which I think everyone should read, especially us women. Please read and pass on the information to everyone you can:
“Essential Reading – Avoiding breast cancer…
Please copy and send this message on!!!!
Bottled water in your car is very dangerous!
On the Ellen show, Sheryl Crow said that this is what caused her breast cancer.
It has been identified as the most common cause of the high levels of dioxin in breast cancer tissue..
Sheryl Crow’s oncologist told her: women should not drink bottled water that has been left in a car.
The heat reacts with the chemicals in the plastic of the bottle which releases dioxin into the water.
Dioxin is a toxin increasingly found in breast cancer tissue.
So please be careful and do not drink bottled water that has been left in a car.
Pass this on to all the women in your life.
This information is the kind we need to know that just might save us!
Use a stainless steel canteen or a glass bottle instead of plastic!
LET EVERYONE WHO HAS A WIFE / GIRLFRIEND / DAUGHTER KNOW PLEASE!
This information is also being circulated at
Walter Reed Army Medical Center …
No plastic containers in microwaves.
No plastic water bottles in freezers.
No plastic wrap in microwaves.
Dioxin chemical causes cancer, especially breast cancer.
Dioxins are highly poisonous to cells in our bodies.
Don’t freeze plastic bottles with water in them as this releases dioxins from the plastic.
Recently the Wellness Program Manager at Castle Hospital , was on a TV program to explain this health hazard.
He talked about dioxins and how bad they are for us. He said that we should not be heating food in the microwave using plastic containers…..
This especially applies to foods that contain fat.
He said that the combination of fat, high heat and plastic releases dioxin into the food.
Instead, he recommends using glass, such as Pyrex or ceramic containers for heating food… You get the same result, but without the dioxin..
So, such things as TV dinners, instant soups, etc., should be removed from their containers and heated in something else.
Paper isn’t bad but you don’t know what is in the paper.
It’s safer to use tempered glass, such as Pyrex, etc.
He reminded us that a while ago some of the fast food restaurants moved away from the styrene foam containers to paper. The dioxin problem is one of the reasons….
Also, he pointed out that plastic wrap, such as Cling film, is just as dangerous when placed over foods to be cooked in the microwave.
As the food is nuked, the high heat causes poisonous toxins to actually melt out of the plastic wrap and drip into the food..
Cover food with a paper towel instead.”

It’s frightening how many things are being found to be harmful to us and the simple water bottle has joined the ranks, together with cling film when used in microwave, something which I’m sure many of us do (after all, recipes tell us to cover our dishes with cling before placing in the microwave) Before long, we’ll be going back to the days when we cooked our food on a spit over an open fire!!

Στην Αυστραλία και συγκεκριμένα στη Βικτόρια υπάρχει μια μικρή κωμόπολη που λέγεται Λήμνος και όπου ζουν αρκετοί ομογενείς που κατάγονται από το ομώνυμο νησί του Βόρειου Αιγαίου. Ακόμη ένα νοσοκομείο στη Δυτική Αυστραλία φέρει το ίδιο όνομα. Ωστόσο το «Λήμνος» δεν δόθηκε στη μικρή πόλη λόγω των χιλιάδων Λημνίων που ζουν στη χώρα των καγκουρό.

Ονομάστηκε έτσι από Αυστραλούς στρατιώτες που πέρασαν από το νησί του Ηφαίστου κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η Λήμνος τότε υπήρξε το ορμητήριο των Αυστραλών προς την Καλλίπολη. Με τα χρόνια η συμβολή της αυτή υποβαθμίστηκε και τώρα με πρωτοβουλία ομογενών και Αυστραλών πολιτικών γίνεται μια προσπάθεια για να αναδειχτεί και πάλι.

Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή:

Πολλές δεκάδες χιλιάδες Αυστραλοί αναμένεται να επισκεφθούν το 2015 την Καλλίπολη της Τουρκίας για να τιμήσουν την εκατοστή επέτειο της αιματηρής απόβασης Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτών, μια επέτειο που έγινε γνωστή ως Anzac Day.

Ηδη οι προετοιμασίες έχουν ξεκινήσει από τώρα και οι ομογενείς ανέλαβαν πρωτοβουλίες για να μη μείνει η Λήμνος έξω από το πρόγραμμα των εκδηλώσεων. Υστερα από πρωτοβουλία του καταξιωμένου Λήμνιου μουσικοσυνθέτη της Μελβούρνης Παντελή Βολάρη έγινε η πρώτη σύσκεψη στο πολιτειακό κοινοβούλιο της Βικτόρια με τη συμμετοχή εκπροσώπων λημνιακών σωματείων, άλλων ομογενειακών φορέων αλλά και ομογενών πολιτικών, κυρίως των Γιάννη Πανταζόπουλου και Λι Βαρλάμη. Ο τελευταίος έλκει την καταγωγή του από τη πανέμορφη Λήμνο.

Σε συνεργασία δε με τον δημόσιο οργανισμό τουρισμού οι ομογενείς θέλουν να οργανωθεί μαζική εκδρομή το 2015 στη Λήμνο και να περάσουν και από εκεί τα δύο πλοία που θα μεταφέρουν Αυστραλούς στρατιωτικούς στην Τουρκία για τις εορταστικές εκδηλώσεις.

Υπενθυμίζουμε εδώ ότι για τους Αυστραλούς η σφαγή των στρατιωτών τους στην Καλλίπολη θεωρείται η πιο σημαντική στιγμή για το έθνος τους, γιατί «για πρώτη φορά σηματοδότησε τη δημιουργία αυστραλιανής συνείδησης». Το ιστορικό της απόβασης, που έχει και μεγάλο ελληνικό ενδιαφέρον, έχει ως εξής:

Συμμαχικές δυνάμεις

Το πρωινό της 25ης Απριλίου 1915 15.000 άπειροι Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες, κατόπιν διαταγής των Αγγλων αξιωματικών τους, αποβιβάστηκαν στις ακτές της Καλλίπολης στα Δαρδανέλια, κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Στόχος τους, να καταλάβουν τα Στενά και να επιτρέψουν στους Ρώσους συμμάχους τους στην Αντάντ να περάσουν με τα πλοία τους τον Ελλήσποντο και να ανοιχτούν στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.

Παρά το γεγονός ότι ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν απειλούσε άμεσα την εδαφική ακεραιότητα της Αυστραλίας, η τότε κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε, ως μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και λόγω συνταγματικής της υποχρέωσης απέναντι στη Μεγάλη Βρετανία, να λάβει μέρος στον πόλεμο. Στην Καλλίπολη θα ήταν η πρώτη φορά που η νεοσύστατη Αυστραλιανή Αυτοκρατορική Δύναμη, όπως ονομάστηκε, θα έπαιρνε μέρος σε πολεμική αναμέτρηση.

Ολα ξεκίνησαν ένα πρωινό του Νοεμβρίου του 1914, όταν από το λιμάνι Αλμπανι της Δυτικής Αυστραλίας έφυγαν η 1η Μεραρχία Πεζικού και η 1η, η 2η και η 3η Ελαφρά Ταξιαρχία Ιππικού. Αρχικά ήταν προγραμματισμένο να ταξιδέψουν στη Βρετανία, όπου και θα εκπαιδεύονταν. Η έλλειψη υποδομής, όμως, είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθούν σε εκπαιδευτικά στρατόπεδα των συμμαχικών δυνάμεων στην Αίγυπτο.

Παρέμειναν εκεί επί περίπου τρεις μήνες. Εν τω μεταξύ έφταναν στην Αίγυπτο και άλλοι Αυστραλοί στρατιώτες.

Στις αρχές Μαρτίου του 1915 δόθηκε η ειδοποίηση από την κεντρική διοίκηση των συμμαχικών δυνάμεων για την εκστρατεία κατάληψης των Στενών των Δαρδανελίων, και η στρατιωτική δύναμη των Αυστραλών και των Νεοζηλανδών θα χρησιμοποιούνταν γι' αυτή την επιχείρηση. Στην Ελλάδα ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ελπίζοντας ότι η κατάληψη των Στενών θα είχε ως αποτέλεσμα τη διεκδίκηση της Κωνσταντινούπολης, έδωσε την άδεια στη Μεγάλη Βρετανία να χρησιμοποιήσει τη Λήμνο ως ναυτική βάση.

Ετσι στις 4 Μαρτίου 1915 οι πρώτοι Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες από τις ANZAC (Australian and New Zealand Army Corps) πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους σε ελληνική γη. Το λιμάνι του Μούδρου με τα απάνεμα αλλά πολύ βαθιά νερά τούς υποδέχτηκε. Η στεριά, όμως, δεν ήταν και τόσο φιλική γι' αυτούς.

Η ξερή γη (έντονο χαρακτηριστικό της λημνιακής φύσης), οι γυμνοί λόφοι και η έλλειψη νερού δεν υπόσχονταν την καλύτερη διαμονή. Παρ’ όλα αυτά, για πολλούς το ηφαιστειογενές τοπίο της Λήμνου ήταν ασυγκρίτως καλύτερο από την έρημο και τη ζέστη της Αιγύπτου. Οι πρώτες εντυπώσεις του στρατιώτη Τ.Α. Μάιλς για τους Ελληνες: «Οι κάτοικοι του νησιού ζουν σε πρωτόγονες συνθήκες. Εχουν μικρά σπίτια και αρκετοί από τους άνδρες φορούν προβιές αρνιών και περπατούν ξυπόλυτοι ή φορούν σκληρά παπούτσια».

Οι ξένοι στρατιώτες άρχισαν σιγά σιγά να ξεθαρρεύουν και να συναναστρέφονται τους Ελληνες κατοίκους. Ο σηματωρός Ν.Κ. Χάρβεϊ γράφει στα απομνημονεύματά του: «Δεν είχαμε αρκετά ξύλα, σε αντίθεση με το αλκοόλ, που ήταν μπόλικο. Κάθε μαγαζί στη Λήμνο ως το τέλος του Μαρτίου πουλούσε μπίρα και κονιάκ.

Υπήρχε έλλειψη καύσιμων ξύλων. Οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν μικρά κομμάτια κάρβουνου για να μαγειρέψουν. Μετά ήρθε το Πάσχα τους και με μεγάλη περιέργεια παρακολουθούσαμε τον τρόπο με τον οποίο το γιόρταζαν. Οι καμπάνες των εκκλησιών τους χτυπούσαν συχνά και για περίπου δύο μέρες δεν σταματούσαν καθόλου. Την ημέρα του Πάσχα ήρθαν στο στρατόπεδο οι Ελληνες και μας πρόσφεραν κόκκινα αβγά και άλλα δώρα».

Στις 20 Απριλίου 1915 το λιμανάκι του Μούδρου πλημμύρισε από πολεμικά πλοία των συμμαχικών δυνάμεων. Ο Τ.Α. Μάιλς γράφει: «Κανένα άλλο λιμάνι του κόσμου εκείνες τις μέρες δεν είχε περισσότερα πλοία απ' αυτό το λιμανάκι της Λήμνου». Είχε έλθει η ώρα της μάχης. Οι Αυστραλονεοζηλανδοί ξεκίνησαν από την ελληνική γη το απόγευμα της 24ης Απριλίου για να επιτεθούν στην Καλλίπολη και να πάρουν τον έλεγχο των Στενών από τους Τούρκους.

Οι επιχειρήσεις, που κράτησαν έως τον Ιανουάριο του 1916, στέφθηκαν με παταγώδη αποτυχία. Κάπου 2.000 Αυστραλοί βρήκαν τραγικό θάνατο εκείνο το πρωινό της 25ης Απριλίου 1915, αφού οι Τούρκοι, που ανήκαν στο αντίπαλο στρατόπεδο των Κεντρικών Δυνάμεων, τους περίμεναν κρυμμένοι στις ακτές της Καλλίπολης και τους αποδεκάτισαν. Τους επόμενους μήνες άλλοι 11.000 Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί στρατιώτες άφηναν την τελευταία τους πνοή στα μέρη εκείνα. «Χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να παρθεί η αρχαία Τροία, που βρισκόταν στα ίδια Στενά. Τώρα καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να κατακτήσουμε τα Στενά αυτά» παραδέχτηκε ο στρατηγός της συμμαχικής δύναμης sir Ιαν Χάμιλτον, μετά την πρώτη μάχη στα Δαρδανέλια.

Εθνική ομοψυχία

Η σφαγή στάθηκε αφορμή για να δημιουργηθεί κλίμα εθνικής ομοψυχίας στην Αυστραλία και να πάρει σάρκα και οστά το όνειρο της δημιουργίας του αυστραλιανού έθνους. Το 1901 οι βρετανικές αποικίες της Αυστραλίας είχαν ενωθεί και είχαν δημιουργήσει το ομόσπονδο αυστραλιανό κράτος, που όμως δεν είχε ακόμα συνοχή, κάτι που του προσέφερε η θυσία της Καλλίπολης.

Στην απόβαση πήραν μέρος και 12 Ελληνοαυστραλοί: ο δεκανέας Τζακ Μαρκ, ο υποδεκανέας Τζον Ζαβιτσάνος και οι στρατιώτες Πέρσυ Κουκουσάκης, Κώστας Αρώνης, Γιώργος Κρίτον, Ρόμπερτ Κρόκος, Αθα Χάλκας, Λεωνίδας Μανούσου, Γιώργος Πάπας, Πίτερ Ράντος, Ρόι Ραλφ και Αναστάσιος Ρεμπέα. Ο μόνος άτυχος υπήρξε ο 24χρονος (μάγειρας) Πίτερ Ράντος, που έπεσε στο πεδίο της μάχης.

Κάθε χρόνο στις 25 Απριλίου η Αυστραλία τιμά με εκδηλώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο την επέτειο αυτή, με επίκεντρο την Καλλίπολη. Στη Λήμνο, που αποτέλεσε πέρασμα για την απόβαση της Καλλίπολης (και πολλοί Αυστραλοί βρήκαν καταφύγιο μετά την καταστροφή), υπάρχουν δύο συμμαχικά νεκροταφεία, ένα μνημείο και δύο λεωφόροι για να θυμίζουν το πέρασμα των Αυστραλονεοζηλανδών από την ελληνική γη.

Τώρα γίνεται προσπάθεια η Λήμνος να γίνει και ετήσιος τόπος προσκυνήματος για τους Αυστραλούς, ξεκινώντας από το 2015 με τις μεγάλες εκδηλώσεις.

Σωτήρης Χατζημανώλης